چند روز پيش پشت يک پرايد ديدم نوشته "رفيق بي کلک باجناق"
به احتمال زياد بنده خدا يا با باجناقش خيلي رفيق بود يا هم اصلا باجناق نداشت
امروزه اگر کمی بررسی دقیق بکنیم شاید نزدیک به 70 درصد (آمار رسمی نیست خودم تخمین زدم) خانواده ها دو بچه بیشتر ندارند. یک دختر و یک پسر.
یعنی چی ؟
یعنی بچه های این پسر و دختر نه عمو دارند و نه خاله.
یعنی اینکه روز به روز این مردم از هم بیشتر فاصله می گیرند. روابط زیبای خانوادگی یکی از شاخصه هایی است که ایرانی ها رو مخصوصا نسبت به کشورهای غربی متمایز می کنه. و با این وضع چه اتفاقی می افته؟
. . .
دیگه خبری از اینکه عقد دختر عمو پسر عموها رو توی آسمون ها بستن خبری نیست.
دیگه خبری نیست از اینکه خونه ی خاله از کدوم وره؟ از این وره یا از اون وره
یا آش کشک خاله اته بخوری پاته ، نخوری پاته
وقتی بچه ی اینهاخاله ای نداشته باشه پس باباشون هم چی ؟ باجناق نداره.
و پدیده ای به نام باجناق به تاریخ می پیوندد.
نظرات شما عزیزان: